این « درد» به ما نشان می دهد که رابطه ی خودمان با خودمان در«تنهایی مان » چگونه است؟
وچقدر قادریم باخودمان تنها بمانیم؟
وچقدر میتوانیم خودمان را تحمل کنیم؟
این « درد » به ما خودمان را نشان میدهد وبعد گذرخواهد کرد...
پ.ن۱:
"تنهایی" شبیه آدمی نامرئی ست که در کنار ما و شانه به شانه ی ما همراهمان می آید.
شبیه فردی که همیشه حضور دارد اما دیده نمیشود، حس میشود اما همیشه پررنگ نیست. "هست" اما ترجیح میدهیم فکر کنیم "نیست".
"تنهایی" بخشی از ماست، بخشی از وجودِ ما که با آن به دنیا آمده ایم پس تا کی قرار است از آن فرار کنیم و رنج بکشیم؟!
فرارِ ما از تنهایی، شبیه فرار از خودمان است.
شبیه به این است که نمیخواهیم بخشی از بدنمان را بپذیریم چون دیدن و لمس کردن و حس کردنش "درداور"است .فقط کافی ست روزی مجبور شویم با آن بخش دردآور مواجه شویم. آن روز، روز غمگینی خواهد بود اما بعد "پذیرش" شروع میشود و زمانی که درد را بپذیریم درد شبیه به جریانی بیدارکننده در ما میچرخد و از بدنمان بیرون میرود و ما "تغییر " را حس خواهیم کرد!
زندگی با ما همین کار را خواهد کرد. زندگی گاهی ما را در تجربیاتی قرار میدهد که مجبور میشویم تا حدودی با آن بخش نامرئی ارتباط برقرار کنیم و زمانی که "تنهایی" را به عنوان بخشی از خودمان حس کنیم "شفا" شروع میشود!
شفا در لغت به معنای تندرستی و بهبود از مرض است. گاهی فکر میکنم "مرض "، تمام آن رفتارهایی ست که ما را از پذیرش و رها کردن دور میکند. ما هر از گاهی احتیاج داریم که با اتفاقاتی برخورد کنیم تا به آدمی که در کنارمان ایستاده است و مدام میخواهیم انکارش کنیم توجه کنیم و زندگی بسیار زیبا ما را در معرض تجربیات قرار میدهد.
تجربیاتی مملو از رو به رو شدن با "تنهایی"! زندگی راه دیگری ندارد که مرض را از ما دور کند و ما راه دیگری نداریم برای رو به رو شدن با درد! اجبارها و اتفاقات ما را آرام آرام با "تنهایی" رو در رو میکند و فقط کافی ست کمی صبورتر از قبل با این بخش نامرئی ارتباط برقرار کنیم.
زمانی که با تنهایی مان دوست شویم متوجه میشویم نوع ارتباط برقرار کردنمان با آدمها تغییر میکند. وقتی از تنهایی مان فرار نمیکنیم، دیگر نیاز نداریم به آدمها "پناه" ببریم. حالا رابطه هایمان رنگ و بوی نیاز و خواهش ندارد. طعم "ترس از دست دادن" ندارد و قرار نیست آدمها شبیه توقعات و ارزوهای ما شوند.
حالا آدمها را میبینیم، تنهایی آدمها را هم میبینیم و دست در دست تنهایی خودمان در کنار دنیای زیبای آدمهای دیگر قدم میزنیم و هر از گاهی به خودمان افتخار میکنیم که جایی در مسیر زندگی مان "تنهایی مان" را دیدیم و طردش نکردیم.
پ.ن۲: هردوتا متن بالایی از(پونه مقیمی) روانشناس بالینیه:)
متنای روانشناسی که میذارم اینجا اینجوری نیست که صرفاًیه چیزی بذارم که گذاشته باشم یا خوشم اومده باشه!
هرچیزی که کمکی به من کرده وعمیقترم کرده رو میذارم شاید به درد کسی دیگه هم خورد؛)
شما چقدرباتنهایتون حالتون خوبه؟:)
اصلاً خوبه؟
الان بخاطر شرایط و کرونا هممون مجبور شدیم تنها تر باشیم وارتباطاتمونو کمترومحدودتر کنیم
تو قرنطینه باشیم
خوبه تو تنهاییاتون حالتون؟
پ.ن۳: وی انقدرتوتنهاییش حالش خوبه که یکی باید بیاد منو از تنهایی بکشه بیرون یجوری که من دارم غرق میشم واصلاً حرفم نمیاددیگه:)) البته تنهایی من بی ربط به کروناست! ولی اینکه حالمون تو تنهایمون خوب باشه خیلی مهمه!
پ.ن۴: کلیپی که گذاشتم بنظرم به موضوع مرتبطه:))
خیلی دوسش دارم:)
منم:)) اون برگشتن نگا کردناش به وابستگیاش
دوراهی تردید بین وابستگیش ورهایی وحس خوبش
خودمنه:))
چگده ناژ میدوئه نه؟😅😍
پ.ن۵: این اولین پست سال ۹۹وب منه مبارکم😐😅
پ.ن۶:
نهم فروردین تولد ۲۵سالگیم بود
اینم با تأخیر ۱۰ روزه مبارکم😅
بقول شاعر هرچه آرزوی خوبه واسه خودم
هرچی خاطرس مال اون:P
اون روزای عاشقونه مالِ تو؛ این شبای بی قراری مالِ من😐😶
نه چیز شد😜اشتباه شد آخرش😳
فقط خواستم ثبتش کنما😐😅
نگا چی شد! 😅😜
کادوهم ازتون نگرفتم انقد بچه مظلومو قانعیم😅😛
بزرگم که نمیشم شکر خدا 😐
:))شرمنده
پ.ن۷: مثلاً حرفم نمیومد:| به سختی به حرف میام وبه سختی از حرف دست میکشم :))
یه نکته دیگه یادم اومد همین الان:))
الان یه چالش راه افتاده چالش( ۱۰کاری که باید قبل مرگ انجام بدم)
اول اینکه خیلی ممنونم کسی منودعوت نکرد:))
قشنگ معلومه من چالش شرکت نکنیم نه؟:))
دوم اینکه یه سری از کارا که فلبداهه تو ذهنم اومدو با خوندن پست گلشید تو کامنت براش نوشتم:P اینو بذارید برامن پا چالش شرکت کردنم😅باتشکر❤
اگه متوجه شدید میخواستم زوری الکی از خودم وجهه ی چالش شرکت کن واجتماعی نشون بدم به روم نیارید😅
پ.ن۸: میدونم باز شلم شوربا ساختم واین شلم شورباها من کامنت گذاشتنو سخت میکنه😅
شما روهمون موضوع ومتن روانشناسی متمرکز باشید پی نوشتا من حکم حاشیه نویسی کتاب وبدنبال یه متن اصلین؛) وبازم میدونم خییییلی حرف زدم شرمنده :(:
اگه حوصلتون کشید تا آخرش بخونید
تبریک !تبریک به شما !تبریک به خودم! تبریک به همه:))
تبریک به شما بابت اینکه خیلی صبورید
تبریک به خودم که دوستای صبور وبامعرفت دارم:)
یاحق❤
