پیش بیا! پیش بیا! پیشتر!

تا که بگویم غم دل بیشتر

دوست ترت دارم از هر چه دوست

ای تو به من از خود من خویشتر

دوست تراز آنکه بگویم چقدر

بیشتر از بیشتر از بیشتر

داغ تو را از همه داراترم

درد تو را از همه درویشتر

هیچ نریزد به جز از نام تو

بر رگِ من گر بزنی نیشتر

فوت و فن عشق به شعرم ببخش

تا نشود قافیه اندیشتر

پ.ن۱:این شعرایی که میذارم وبلاگ همون روز یهویی بایه اتفاق میوفته تو سرم :)

این شعرم مثل قبلی یه بیتش افتاده بود توسرم ...سرچ کردم کاملشو بذارم دیدم آهنگشم خوندن:)

دیشب تا صبح این آهنگ رو تکرار بودو گوش میکردم...دوسش دارم:)