هیچ چیز فایده ندارد .همه چیز را امتحان کردم،شراب،زن،موادمخدر،پول،هنر،آواز،کار وحرفه،همه جور ولخرجی،هرجور محدودیت،هیچ کدام کار نکرد.البته تک تک
این ها فایده داشت ،اینکه معلوم شد فایده ای ندارند..بهترین کاری که هرچیزی میتواند برایت بکند همین است،اینکه خالی ات کند که کاری از آن بر نمی آید.
اساسی ترین ویژگی دنیای انسان ها همین است ،اینکه هیچ چیز کار نمیکند
این راکه بفهمیم حس انسان دوستی قوی تری پیدا میکنیم چون می فهمیم همه ما گرفتار هستیم...
*بخشی از یکی از آخرین مصاحبه های لئوناردکوهن
بودن در رابطه‌های متفاوت تنهایی درونی ما را کم نمیکند، التیام بخش تنهایی درونی ما صمیمیت است! صمیمیت یعنی درک کردن و حس کردن یک فرد با تمام وجود بدون هیچ قضاوت و مقایسه؛ یعنی حضور داشتن در سکوت. این یعنی رشته‌ای باریک و نازک از صمیمیت که در لحظه‌ای کوتاه ایجاد می شود. آنچه رابطه را سالم نگه میدارد، تکرارِ همین صمیمیت‌های کوتاهِ مملو از حضور و مشاهده است. در واقع همین صمیمیت‌های کوتاه و ساده، رابطه را عمیق و معنادار میکند و میتواند مرهمی بر تنهاییِ درونی ما باشد. تکرارِ نخ‌های نازک صمیمیت به مهارت و صبوری احتیاج دارد. در ابتدای هر رابطه نوعی شوقِ کشف کردن وجود دارد. کشف کردنِ جهان طرف مقابل و گفتگو در مورد جهان خودمان. و شعفِ کشف، در ابتدای رابطه، نخ‌های صمیمیت را ایجاد میکند اما
هرجا که هستی مراقب خودت باش